Cóż, film niesamowity. Pozornie oderwana od rzeczywistości parabola, pod fabularnymi schematami i zadziwiającą dla "normalnych" ludzi "psychologią" postaci pięknie opowiada nie tylko o historii Państwa Środka, ale i o znaczeniu wartości, z prawdą i miłością na czele, w życiu człowieka. Poetyckie sceny walki (odbijanie strzał!), agresywna kolorystyka, to wszystko tworzy niepowtarzalny klimat. I tylko końcówki szkoda... Bo oto pan Yimou ni stąd, ni zowąd zapragnął pojednać się z Komunistyczną Partią Chin (przeciw której jeszcze niedawno tak zdecydowanie występował), [MOŻLIWY SPOILER] serwując gadki o "wszystkim pod słońcem" itd. itp. [/SPOILER] Może obawiał się o fundusze na kolejny film? Pewną okolicznością łagodzącą jest fakt, że podporządkowanie jednostkowych pragnień dobru powszechnemu, co ostatecznie czyni bohater, jest immanentną cechą wywodzącej się z Chin filozofii konfucjanizmu. Tym niemniej pewien niesmak pozostaje. Dlatego nie ma mowy o dziesiątce.